Als ik vertel dat ik als mediator help wanneer familieleden, collega’s of buren ruzie met elkaar hebben, dan hoor ik vaak “Ah! Net zoiets als de rijdende rechter?” Ehh, nou nee dus! Een mediator houdt zich net als ‘de rijdende rechter’ bezig met het helpen oplossen van conflicten, maar daar houden de overeenkomsten dan ook echt op.
Voormalig rijdende rechter mr. Visser eindigde zijn uitspraken altijd met “Dit is mijn beslissing en daar zult u het mee moeten doen!” En dat is nou precies wat ik als mediator niet doe. Ik neem géén beslissing voor de partijen. Dat zullen ze zelf moeten doen.
Zelf beslissen klinkt misschien helemaal niet aantrekkelijk als je in een conflict verwikkeld bent en de ander het liefst nooit meer wilt spreken… Het lijkt dan makkelijker om een rechter over de zaak te laten beslissen.
Maar lost dat het probleem op? Tja, het zorgt er misschien voor dat de buurman de boom die jouw zonlicht tegenhoudt moet weghalen, of dat de buurvrouw de geluidsoverlast van haar trompet moet stoppen, maar vaak ervaren partijen méér stress en ellende van de slechte relatie met de andere partij dan van die boom of trompet op zichzelf. Een uitspraak waarbij de één “wint” en de ander “verliest” kan er juist voor zorgen dat de relatie nog verder verslechtert.
Wanneer je als familieleden, collega’s of buren toch met elkaar verder moet, dan levert het meer op om de kwestie in mediation met elkaar op te lossen. Als mediator ben ik onpartijdig en heb ik geen enkel belang bij de uitkomst. Onder mijn begeleiding gaan de partijen met elkaar in gesprek om oplossingen te vinden die voor hen allebei werken.
Dus nee, ik ben geen rijdende rechter! Bij mij geen: “Dit is mijn beslissing en daar zult u het mee moeten doen”, maar “Jullie nemen samen een beslissing en dat gaat jullie relatie goed doen!”